Opracowany na potrzeby oddziałów specjalnych zmodyfikowany M14 z aluminiowym łożem z chwytem pistoletowym, zestawem szyn montażowych i wysuwaną kolbą, 7,62-mm karabin Mk 14 Mod 0 EBR / Zdjęcie: USDoDW amerykańskiej Marynarce Wojennej (US Navy) dobiega końca wymiana 7,62-mm karabinów M14 na nowe 5,56-mm karabinki automatyczne M16A3. Stara konstrukcja ma być całkowicie zastąpiona przez nową broń jesienią 2007 – ostatnim okrętem, który we wrześniu wycofa stare karabiny będzie fregata USS Vandergrift (FFG-48) typu Oliver Hazard Perry.
Do 2007 w US Navy pozostawało około 2 tysięcy karabinów M14, wykorzystywanych głównie w służbie wartowniczej, ochronie baz i okrętów. Jednak najczęściej Marynarka używała karabinu z zamocowaną na lufie wyrzutnią rzutek Mk 87 Line Throwing Adapter Kit (rzutka z przywiązaną do niej linką przerzucana jest na inną jednostkę pływającą lub nabrzeże, aby następnie podać przywiązaną do jej drugiego końca linę czy cumę, dzięki czemu można, na przykład, połączyć na otwartym morzu dwa okręty). Choć 5,56-mm karabinek M16A3 ma zastąpić starszą konstrukcję we wszystkich innych zastosowaniach – zwłaszcza jako broń pododdziałów abordażowych, to jednak w roli wyrzutni rzutek tandem M14 i Mk 87 pozostanie niezastąpiony, a na każdym z okrętów pozostaną przynajmniej dwa takie zestawy.
Ciekawe jest wprowadzenie karabinka automatycznego M16A3, rozwijanego specjalnie na potrzeby US Navy, zamiast M16A4 przyjętego przez USMC i US Army. Ta odmiana ma przełącznik rodzaju ognia pozwalający na prowadzenie ognia pojedynczego i ciągłego, w przeciwieństwie do wersji A2 i A4 mających możliwość strzelania jedynie ogniem pojedynczym i 3-strzałową serią (bez możliwości prowadzenia ognia ciągłego). Broń produkowana jest w USA jedynie przez amerykańską filię belgijskiego koncernu FN – FNMI. Do tej pory US Navy zamówiła ponad 7,4 tysiąca tych karabinków w odmianie ze stałym chwytem transportowym.
Pierwsi zmodernizowali swoje M14 Marines, tworząc w 2000 broń nazywaną DMR (Designated Marksman Rifle). USMC używa 381 tak zmodyfikowanych M14, które od 2007 mają być zastępowane 7,62-mm samopowtarzalnymi Mk 11 Mod 0 (pierwsza partia 180 karabinów została zakupiona w październiku 2005).
W 2004 Sage International we współpracy z Crane Division, NSWC (Naval Surface Warfare Center) zdobyły 5-letni kontrakt na modyfikację M14 na potrzeby jednostek specjalnych podległych SPECWAR i USMC. Zmodernizowaną broń, której rozwój rozpoczął się w 2000 wraz z poszukiwaniem przez komandosów marynarki nowego łoża dla M14, nazwano Mark 14 Mod 0 EBR (Enhanced Battle Rifle).
US Army ma w linii 22,6 tysiąca karabinów M14 oraz ponad 87 tysięcy w magazynach (część z nich jest sprawna, część zdekompletowana i uszkodzona). Część z nich została w niewielkim stopniu zmodyfikowana, wyposażona w nowe łoża z włókna szklanego (a nawet łoża Sage, dzięki czemu powstają odmiany M14 EBR wojsk lądowych) i montaże uniwersalne pod celowniki optyczne i kolimatorowe – pełnią zatem rolę samopowtarzalnych karabinów wyborowych, część nadal pozostaje w takim samym stanie, w jakim wyszła z fabryk Winchestera, TRW, SA czy H&R ponad 40 lat temu.
W USAF pozostaje w służbie około 3,5 tysiąca karabinów M14, z czego 2/3 służy do celów ceremonialnych – głównie pogrzebów. Ponadto broni tej używają lotnicy z pododdziałów saperów w celu niszczenia z bezpiecznej odległości wykrytych fugasów lub innych podejrzanych ładunków.
Źródło: Altair
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz